Het had er van moeten komen natuurlijk. Herfst buiten, af en toe guur weer en vooral overal om mij heen snotterende, zieke mensen.
Ik heb ze geprobeerd te vermijden, die bacillen, maar helaas zonder gunstig effect.
Het begon allemaal met dat Coronavirus (gewoon een duur woord voor verkoudheid. Even wat extra Prednison er tegen aan en het was opgelost. De longfunctie kroop weer omhoog, mijn anti-aftotingsspiegels werden goed in de gaten gehouden en ik dacht dat ik de dans ontsprongen was.
Maar Karma zou Karma niet zijn als ze niet altijd om de hoek even meekijkt, en zo ook dit keer.
2 Weken later, onderweg naar mijn werk had ik het koud. Niets raars, om half 8 in de ochtend in de herfst. Maar ik bleef het koud hebben. Uiteindelijk heb ik mijzelf ziek naar huis laten sturen, om vervolgens 3 uur rillend in bed door te brengen. Toen bleek dat ik koorts had, besloot ik toch maar om naar het ziekenhuis te bellen.
En zoals we vermoedde, de deur naar de eerste hulp stond weer 's open. Na uren daar gehangen te hebben, bleek er een kleine longontsteking te zitten die toch wel met antibiotica behandeld moest worden. Dus hup, naar de afdeling.
Het vreemde is, dat de anti-afstotingspiegels regelmatig gecheckt én aangepast worden (de aanpassing is nodig omdat deze nog teveel schommelt). De week voor de opname bleek deze spiegel heel hoog te zijn. Heel goed voor de afstoting, die nu niet plaats kan vinden, maar hoe hoger de spiegel, des te minder weerstand. En dus heeft het virus al zijn vriendjes uitgenodigd en zij hebben vrij spel gehad door die lage afweer.
Alhier ben ik eens wat dingen gaan uitzoeken, over de medicatie-spiegel.
Nu blijkt dat groene thee invloed kán hebben op de spiegels, deze vertragen een enzym, waardoor de spiegel te hoog wordt. (Net zoals je geen grapefruit(sap) mag gebruiken bij vele medicatie)
Laat ik nu gewoon liters sterk geconcentreerde groene thee per dag drinken, voor die nieren.
Denk je goed bezig te zijn met deze drank, zit ik mij zelf eigenlijk alleen maar te vergiftigen.
De artsen wisten dit niet en zijn de literatuur ingedoken. En voila, het blijkt dat sommige mensen voor dit enzym gevoelig zijn en dat groene thee invloed kan hebben.
Heb ík dat weer, dacht ik. Maar nu we misschien de oorzaak hebben gevonden, is ook die spiegel ein-de-lijk stabiel te krijgen en hoef ik niet meer zo vaak te komen prikken. En het is gewoon veel beter voor mijn nieren.
Afijn, zodra de nierfunctie weer stabiel(er) is, mag ik het pand weer verlaten. De verwachting is na het weekend.
En maar goed ook, want ik word nu al gillend gek. Vraag mij steeds weer af hoe ik het heb volgehouden, 10 maanden lang in deze kamer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten