Afgelopen week

Zo, weer even tijd voor een (kleine) update. Er is niet veel gebeurd hoor de afgelopen weken.
Vorige week werd bekend gemaakt dat ik ook voor het laatst gemaakte examen (deelcertificaat M&O voor het vwo, dat ik verschoven had) geslaagd ben... Met een 8,2!!!
Stiekem baalde ik wel een beetje, want met een 8,3 was mijn eindcijfer een 7, maar goed het feit dat ik een 8,2 gehaald heb is al waanzinnig, gezien het niet mijn sterkste vak was...
Van de week heb ik mij zelf ook vast ingeschreven voor het volgende schooljaar, want we gaan natuurlijk gewoon verder. Sommige boeken heb ik al binnen, dus ik kan weer even vooruit...

Vorig weekend ben ik ook weer eventjes een paar uur naar huis geweest, want mams was jarig.
De hele dag heerlijk in de tuin kunnen zitten en gewoon genieten van het thuis zijn, met alle lieve familie die er ook waren.
Helaas was ik natuurlijk weer heel eigenwijs en had de hele dag, onder luid proces van de longen, zonder de (beademings)kap gezeten en daar mocht ik 2 dagen later dan ook voor boeten.
Ik was die dag niet vooruit te branden en zat mijzelf behoorlijk in de weg. Daarbij kwamen er ook steeds meer luchtloze momenten. De artsen kwamen en ik moest (op aanraden van moeders) vertellen dat ik mijzelf gewoon rot voelde. Er werd een foto gemaakt en bloed afgenomen om te kijken of het niet weer een infectie was.
Mijn gevoel gaf aan dat het meer op astma leek. Het gevoel van spasmen in de luchtpijp en daardoor luchtloos.
Even later bleek er uit de foto en labuitslagen geen sprake van een infectie te zijn. Gelukkig.
Er werd overlegd met mijn eigen longarts, die uiteindelijk verantwoordelijk is voor alles wat er gebeurd en zij bevestigde mijn vermoeden. "Gewoon' astma. Want ja, ook dat schijnt erbij te horen.

Met de diagnose kon ik nog wel door 1 deur, maar met de behandeling niet.
Prednison. Ik was net afgebouwd van 20 naar 10mg, maar helaas werd dit middel weer keihard naar de 30mg opgeschroefd. Precies genoeg om allerlei bijwerkingen te krijgen.
Hallo vochtkilo's. Hallo hyper's. Hallo spierkrampen.
Aaaaaargh, het zou verboden moeten worden. Ik begrijp niet wie Prednison zo genoemd heeft. Het had Stomnison ofzo moeten zijn.  Maargoed, het werkt daar gaat het uiteindelijk om.


Ook stond er van de week nog een looptest gepland voor de LAS-score.
Ik wilde mij niet laten kennen en al helemaal niet valsspelen. Dus startte ik vol goede moed aan mijn tocht. Zonder zuurstof en zonder kap. Kansloos dus.
In de 6 slopende minuten heb ik 45 meter gelopen. 45 Meter. Juist, 45 meter. Wat is dat nou?
Nog geen 10 meter per minuut dus. Ik geloof dat zelfs een schildpad mij nog in had gehaald. Confronterend dus.. Maar de fysio was helemaal tevreden. Want er geldt hier tegenwoordig; hoe slechter hoe beter, want dan is de score hoger.


Verder gebeurt hier niet erg veel. Alle dagen zijn hetzelfde en het komt steeds vaker voor dat ik geen idee heb wat voor dag of datum het is... Ik raak zelfs al de tel van het aantal weken kwijt, maar na enige navraag blijk ik week 12 in te gaan deze week...