The A-word

Vandaag voor de eerste keer de schrik van mijn leven gekregen. Het a-woord is gevallen... Afstoting.
Maar, ik moet het wel even uitleggen, want het klinkt erger dan dat het is.

2 Weken geleden blies ik een geweldige waarde van bijna 2 liter. Maar de nieren die gingen protesteren van alle afstotingsmedicatie. Ze stegen zo snel, dat de dokter moest ingrijpen om erger (dialyse e.d.) te voorkomen.
Daarop werd besloten deze medicatie even te verlagen en te kijken wat de nieren gingen doen.
Een week later blies ik 1,6 liter, maar de nieren waren goddank weer hersteld. Die longfunctie zagen wij als een dipje. Het kan natuurlijk geen feest blijven...

Vandaag stond er weer een controle op de planning. Ik denk dat de dokter nog moet afkicken, om mij wat minder te zien, want tot nu toe wil ze mij wekelijks zien.
Ik blies weer minder, dit keer 1.2 liter. Ik begreep er niets van, want ik voelde mij niet anders, niet benauwd, geen koorts. Helemaal niets. Het apparaat was gewoon kapot, hield ik mijzelf voor.

Ondertussen moesten we 2 uur wachten op de dokter, dus wij zijn naar de Starbucks gegaan. Daar werd ik gespot, door de andere transplantdokter (natuurlijk ook geen moeilijke zoekplaats), de dokter had eerder tijd en ik mocht eerder komen.
Afijn, eenmaal aangekomen bleek het e.e.a al geregeld te zijn.

Doordat zij vorige keer de nieren moesten redden, hebben zij daardoor een lichte afstotingsreactie veroorzaakt, MAAR de dokter heeft mij verzekerd dat het weer helemaal goed komt. Geen reden tot paniek.
Ik moest alleen in de middag nog even een CT-scan laten maken en morgen moet ik een brochoscopie ondergaan van een half uur (!), omdat ze biopten willen afnemen. Gelukkig doet zij hem zelf en krijg ik een roesje, dus ik ga lekker slapen. Want na deze keer ben ik er toch wel een beetje huiverig voor, dat stomme onderzoek.
Het kan dus het a-woord zijn, maar ook net zo goed een ontstekinkje. Maar we kunnen geen risico nemen en afwachten.

Daarom wordt ook gelijk de behandeling gestart, die in het geval van een ontsteking zal bestaan uit antibiotica en bij afstoting uit 3 dagen een stootkuur Pred via infuus.
Bij die laatste moet ik sowieso 1 nacht daar vertoeven. Mocht het gewoon goed gaan, dan mag ik zaterdag weer naar huis en moet ik zondag weer terug voor de gift. Maar dan hoef ik in elk geval niet nog een nacht te slapen.

Al met al even flink schrikken, maar de dokter heeft me wel 100x verzekerd dat het weer goed komt. Anders at ze d'r haar op... Dat zal ze niet zomaar zeggen, als vrouw zijnde toch?

Verder ook een klein beetje goed nieuws; gisteren was het alweer 3 maanden geleden, dat ik het onwijs goede nieuws kreeg. Dus dat betekende dat ik weer mocht autorijden en vanaf nu mag ik gaan werken :D
Dit laatste zal ik nog even niet doen (ja dat is schrikken hè, ik die nog niet naar mijn werk vlieg), maar het is zeker wel het plan om snel op te gaan bouwen.

Maar eerst dit weekend maar even overzien... Ik kan in elk geval nu weer zelf naar beneden om mijn Starbucks te gaan halen. Zouden ze een limiet per dag hebben?