Oké, wederom moet ik mij weer diep schamen. Maar geen bericht is nog altijd een goed bericht.
En eigenlijk alleen maar goede berichten dit keer.
Na de opname van november (klikk), zijn mijn labwaarden (met name de spiegels voor de afstoting)
eindelijk stabiel. Althans, voor zover dat kan natuurlijk. Zou het dan toch aan die groene thee gelegen hebben?
En nu ik stabiel ben, mag ik ook eindelijk vliegen. Dus daar gingen we. Het online-ik-zie-door-de-bomen-het-bos-niet-meer-traject in om een vlucht te boeken.
Gezien ik heel Europa nog zo'n beetje moet zien, besloot ik dat mijn eerste vlucht subliem moest zijn.
E dus had ik eigenlijk maar 1 eis. We moesten vanaf Amsterdam vluchten.
Je zal je afvragen waarom in vredesnaam. Maar dat had een simpele reden; Starbucks.
En die heeft Rotterdam niet, dus was de keuze snel gemaakt.
Vanaf die positie hebben we besloten om naar MILAAN te gaan. En wel volgende week al.
Slik. Want ik riep wel heel stoer dat wanneer ik mocht, naar NY zou gaan vliegen, maar nu het ook echt mag, krijg ik toch wel de kriebels. Zelfs nu bij een vlucht van 2 uur. Dus voor ik überhaupt dat vliegtuig in stap, zal ik (naast de Starbucks) wat flessen wijn en Oxazepammetjes nuttigen, voordat je zo'n hysterisch geval aan board krijgt.....
Maar als we daar eenmaal zijn, dan wordt het shoptillwedrop en misschien komen we George Clooney nog tegen. Toch weer net even wat anders dan al die cootjes van het afgelopen jaar ;-)
Verder niet veel nieuws. Volgende week heb ik de evaluatie (groot onderzoek na transplantatie).
De dag begint met een bronchoscopie en eindigt (als het goed is) in MILAAN. Yeaaahh!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten